Ο ιστορικός επιφορτίστηκε με την ερμηνεία των τοποθεσιών επίθεσης στο Περλ Χάρμπορ και του USS Αριζόνα Το Memorial λέει πώς ένα νέο έργο μπορεί να βρει πιο ακριβή δεδομένα για το ΑριζόναΟ νεκρός αποκαλύπτει τις ανθρώπινες ιστορίες πίσω από την ιστορία.
Του Daniel Martinez
Μέχρι τα μέσα του πρωινού της 7ης Δεκεμβρίου 1941, η μοίρα του USS Αριζόνα και το πλήρωμά του δεν είχε πια αμφιβολίες. Φωτιές βογκούσαν από τα μεσόπλοια ως την πλώρη. Πυκνός μαύρος καπνός ξεχύθηκε σε μεγάλους όγκους, κρύβοντας τις λεπτομέρειες της τρομερής καταστροφής του σκάφους. Ήταν προφανές ότι υπήρχαν λίγοι επιζώντες από το περίφημο θωρηκτό Αριζόνα. Τρεις μέρες αργότερα οι πυρκαγιές έσβησαν και τα παραμορφωμένα υπολείμματα του πλοίου έδωσαν βουβή μαρτυρία για την επιτυχημένη επίθεση στον Στόλο του Ειρηνικού.
Τις επόμενες μέρες, το Περλ Χάρμπορ και οι επιζώντες του άρχισαν να αποκαθιστούν την τάξη από το χάος που προκλήθηκε από την επιδρομή. Η διοίκηση σύντομα κατάλαβε τις απώλειες που Αριζόνα είχε υποφέρει. Είχε χάσει περισσότερους άνδρες από οποιοδήποτε πολεμικό πλοίο στην ιστορία του Ναυτικού των Ηνωμένων Πολιτειών. Από τους 1.514 άνδρες που συνδέονται με την εταιρεία του πλοίου, 1.177 σκοτώθηκαν. Από το θαλάσσιο απόσπασμα των 88 ανδρών, μόνο 15 επέζησαν. Τα μαθηματικά ήταν τρομακτικά. Το 77,7% του πληρώματος ήταν νεκρό. Μόνο 337 από το πλήρωμα επέζησαν. Οι περισσότεροι ήταν από το πλοίο και ένας μικρός αριθμός βρισκόταν σε άδεια, ελεύθερο ή σε υπηρεσία.
Μια εβδομάδα αργότερα, ένας νεαρός σημαιοφόρος ονόματι Τζο Λάνγκντελ έπαιρνε πρωινό στο Bachelor Officers Quarters όταν ένας αξιωματικός του ναυτικού διέκοψε το γεύμα φωνάζοντας: «Υπάρχει αξιωματικός εδώ από το Αριζόνα;“ Ο Τζο σήκωσε το χέρι του. Ο Λάνγκντελ βρισκόταν στη στεριά κατά τη διάρκεια της επίθεσης, ο οποίος ανατέθηκε στο Fleet Camera Party. Ήξερε ότι το πλοίο είχε χαθεί, αλλά δεν είχε ιδέα τι είχε συμβεί στους συντρόφους του. Ο αξιωματικός τον πήρε στην άκρη και εξήγησε το καθήκον του. Ο Τζο επρόκειτο να ηγηθεί μιας παρέας περίπου 20 ανδρών, οι περισσότεροι από τους οποίους επιζούσαν από το πλοίο, για την ανάκτηση πτωμάτων. Επιλέχθηκαν επειδή ήταν εξοικειωμένοι με το πλοίο και το πλήρωμά του. Αυτή η γνώση θα μπορούσε να είναι χρήσιμη στο καθήκον που τους έχει ανατεθεί. Οι άνδρες κατέβηκαν στην προσγείωση και μπήκαν σε μια μεγάλη φαλαινοπλοϊκή. Τους εκδόθηκαν σεντόνια και μαξιλαροθήκες για τη συλλογή ανθρώπινων υπολειμμάτων.
Ο συγγραφέας Paul Stillwell, σημείωσε στο βιβλίο του, Θωρηκτό Αριζόνα: Μια εικονογραφημένη ιστορία: «Από την άλλη πλευρά, ο συναισθηματικός αντίκτυπος του να βλέπεις νεκρούς εφοπλιστές ήταν ακόμη πιο βαθύς από ό,τι θα συνέβαινε για τους άνδρες που δεν είχαν γνωρίσει ποτέ το πλήρωμα του USS Αριζόνα. Το πάρτι ανάκτησης τύλιξε τα ολόκληρα πτώματα σε σεντόνια και τα πήγε σε μια εκτόξευση κινητήρα για περαιτέρω μεταφορά. Οι άνδρες έβγαλαν τμήματα σωμάτων και μερικές φορές σκούπιζαν στάχτες. αποθηκεύοντάς τα σε μαξιλαροθήκες για το ταξίδι στο νεκροταφείο…. Η ανάμνηση εκείνων των ημερών τον έχει ενοχλήσει [Langdell] πολλές φορές από τότε. Σκέφτεται τους πολλούς που τώρα θα ήταν παππούδες αλλά δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία».
Τις εβδομάδες που ακολούθησαν, το ναυτικό προχώρησε στην ανάκτηση των προσωπικών αντικειμένων των αξιωματικών και την απομάκρυνση των νεκρών. Συνολικά 235 πτώματα βρέθηκαν και θάφτηκαν κυρίως στο νεοσύστατο νεκροταφείο στην κοιλάδα Halawa.
Χώρα αξιωματικού [maritime slang for the officers’ quarters aboard a ship] βρισκόταν στο πρυμναίο τμήμα του πλοίου. Αυτή η περιοχή ήταν ουσιαστικά ανέγγιχτη από τη μοιραία έκρηξη των γεμιστών προς τα εμπρός. Αρχεία πληρωμής [likely to be found in the officers’ area] ήταν ζωτικής σημασίας. Πολλές οικογένειες είχαν ειδοποιηθεί ότι το αγαπημένο τους πρόσωπο είτε αγνοείται εν ενεργεία είτε δηλώθηκε νεκρό. Χωρίς αυτά τα αρχεία, οι οικογένειες δεν θα μπορούσαν να λάβουν τα χρήματα που τους οφείλονταν. Η αντιμετώπιση της θλίψης ήταν αρκετά δύσκολη χωρίς την πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση που θα υπέφεραν τα εξαρτώμενα άτομα εάν δεν μπορούσαν να πληρωθούν ή να λάβουν ανακούφιση από το Ναυτικό.
Αυτά τα πολύτιμα έγγραφα θα διατηρηθούν αργότερα στα σακάκια υπηρεσίας [folders containing military personnel’s service records] των πεσόντων και όσων επέζησαν, αποτελώντας μέρος μιας κληρονομιάς όσων υπηρέτησαν στο Αριζόνα. Ο επικεφαλής επίτροπος Ραλφ Μπάιαρντ έδειξε προσωπικό και επαγγελματικό ενδιαφέρον για τη διατήρηση αυτών των αρχείων. Η σχολαστική δουλειά του βοήθησε στη διατήρηση των χαρτιών των πεσόντων συντρόφων του. Αριζόνα Ο επιζών Yeoman Jim Vlach πήγε να εργαστεί για να συντάξει έναν ρόλο με τους 350 άντρες που επέζησαν, αλλά μπόρεσε να επιβεβαιώσει μόνο 80 ονόματα. Τον Φεβρουάριο του 1942, δύτες διάσωσης βρήκαν τη συλλογή του πλοίου στο γραφείο του εκτελεστικού αξιωματικού. Με αυτά τα αρχεία στα χέρια θα μπορούσε να κατασκευαστεί μια ακριβής καταμέτρηση νεκρών και ζωντανών.
Είκοσι χρόνια αργότερα το USS Αριζόνα Το Μνημείο αφιερώθηκε την Ημέρα Μνήμης, στις 30 Μαΐου 1962. Βασικό χαρακτηριστικό του Μνημείου είναι ο τοίχος της αίθουσας του ιερού. Ο Alfred Preis κατάλαβε τη σημασία της καταγραφής των ονομάτων όσων έχασαν τη ζωή τους. Σχεδίασε έναν τοίχο από μάρμαρο του Βερμόντ και έβαλε σε κάθε μεμονωμένο θύμα χαραγμένο το όνομα και τον βαθμό ή τον βαθμό. Το πώς συλλέχθηκαν τα ονόματα και ποια βάση δεδομένων χρησιμοποιήθηκε παραμένει ένα μυστήριο. Ο τοίχος αντικαταστάθηκε δύο φορές στην ιστορία του. Η επαλήθευση αυτών των ονομάτων ήταν το άχυρο της διαμάχης και της σύγχυσης.
Το 2015, μετά από πολλή συζήτηση σχετικά με την ιστορική ακρίβεια σχετικά με τα ονόματα στον τοίχο αντικατάστασης, ο Έφορος Paul DePrey, ο επικεφαλής ιστορικός Robert Sutton και εγώ πήραμε μια απόφαση. Μια ολοκληρωμένη ερευνητική μελέτη για τα θύματα του USS Αριζόνα θα διεξαχθεί στο Εθνικό Κέντρο Αρχείων Προσωπικού (NPRC) στο Σεντ Λούις του Μιζούρι. Το κέντρο λειτουργεί ως τμήμα της Εθνικής Διοίκησης Αρχείων και Αρχείων (NARA). Το έργο ήταν τουλάχιστον τρομακτικό.
Η πρώτη σειρά των εργασιών ήταν η κατάρτιση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου έρευνας, ξεκινώντας με την εύρεση ενός ειδικού. Μπείτε ο κύριος Μάικ Βενγκέρ. Ο Μάικ είναι ένας από τους καλύτερους ερευνητές εγγράφων του Β‘ Παγκοσμίου Πολέμου στη χώρα και η ειδικότητά του είναι τα αρχεία προσωπικού. Με την πάροδο των ετών, ο Mike έχει αναθέσει σύμβαση για να κάνει μια σειρά από ερευνητικά έργα για το μνημείο.
Με την ολοκλήρωση του ερευνητικού σχεδίου, η ομάδα ταξίδεψε στο Σεντ Λούις τον Ιανουάριο του 2015. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, άρχισαν συζητήσεις με τον κ. Eric Kilgore και τον κ. Whitney Mahar σε μια προσπάθεια να συντονιστεί η έρευνα και η σάρωση του Αριζόνα αρχεία πληρώματος.
Το πρώτο ταξίδι στο δισκογραφικό κέντρο στο Σεντ Λούις θα καθόριζε πώς θα εξελισσόταν αυτό το έργο…. Οι συναντήσεις μου με τους υπαλλήλους της NARA πήγαν καλά. Σύντομα ανακάλυψα ότι ένα ερευνητικό έργο αυτού του μεγέθους ήταν άνευ προηγουμένου στην ιστορία του κέντρου αρχείων.
Από την αρχή υπήρχαν μια σειρά από ερωτήματα που έπρεπε να απαντηθούν. Πώς οργανώνετε και τραβάτε 1.177 σακάκια υπηρεσιών από τα εκατομμύρια των δίσκων που υπάρχουν στις εκμεταλλεύσεις τους; Πόσα μέλη του προσωπικού θα χρειάζονταν για να παρακολουθήσουν την εργασία που εκτελείται από την ερευνητική ομάδα και πώς θα διανεμηθούν τα αρχεία; Πόσο χώρο εργασίας θα απαιτούσε η ερευνητική ομάδα της Υπηρεσίας Εθνικού Πάρκου; Και τέλος, από τη στιγμή που οι εγγραφές είχαν ελεγχθεί και μπει καρτέλες, πόσος χρόνος θα χρειαζόταν για το προσωπικό για να προετοιμάσει τις εγγραφές για σάρωση; (Η προετοιμασία περιλαμβάνει τη διαδικασία ισοπέδωσης των εγγράφων και προσδιορισμού της κατάστασής τους. Εάν το αρχείο είναι πολύ εύθραυστο, χρησιμοποιούνται μανίκια Mylar για την προστασία του εγγράφου.) Άλλοι παράγοντες θα εμφανιστούν αργότερα καθώς ξεκινήσαμε το έργο στα μέσα Μαρτίου.
Ένα άλλο κριτήριο ήταν το κόστος. Η πηγή χρηματοδότησης για ένα τόσο ισχυρό ερευνητικό έργο ήταν ζωτικής σημασίας. Θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν μειωμένα κεφάλαια NPS ή υπήρχε εναλλακτική πηγή; Είχαμε την τύχη να έχουμε το ενδιαφέρον και την υποστήριξη του Pacific Historic Parks, του μη κερδοσκοπικού συλλόγου του μνημείου του οποίου τα κεφάλαια συγκεντρώνονται κυρίως από τις πωλήσεις στο βιβλιοπωλείο του κέντρου επισκεπτών. Ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος Gene Caliwag και η CFO Aileen Utterdyke ενημερώθηκαν για το έργο και ανέλαβαν την οικονομική τους υποστήριξη. Είναι ασφαλές να πούμε ότι χωρίς την υποστήριξη της PHP, το USS Αριζόνα Το Casualty Project δεν θα είχε συμβεί.
Έγινε προφανές ότι η τεχνογνωσία του Μάικ Βενγκέρ θα έπαιζε σημαντικό ρόλο στο σχεδιασμό και την εκτέλεση αυτού του έργου. Με τα χρόνια έχει αναπτύξει σχέσεις με το προσωπικό της NARA και κατανοεί την κουλτούρα αυτού του Εθνικού Κέντρου Αρχείων Προσωπικού στο Σεντ Λούις. Άνοιξε το δρόμο για την επιτυχία.
Μετά την επιστροφή μου από το Σεντ Λούις, οι συζητήσεις μου με τον κ. Βενγκέρ επικεντρώθηκαν τώρα στην ανάπτυξη μιας ερευνητικής ομάδας. Τι θα χρειαζόταν για να σαρώσετε χιλιάδες έγγραφα; Πόσα άτομα χρειάστηκαν για τη σάρωση αυτών των εγγραφών; Πώς θα οργανώνονταν;
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής μας, σαρώσαμε και εξετάσαμε περισσότερα από 30 σακάκια σέρβις (που συνήθως αναφέρονται ως „τούβλα“ επειδή η χάρτινη θήκη δίσκου είναι κόκκινο και τετράγωνο). Αφού κοίταξα αυτά τα αρχεία και είδα ποιες πληροφορίες περιείχαν, κατάλαβα ότι αυτό το έργο δεν αφορούσε μόνο την ακρίβεια του ονόματος ή του βαθμού/βαθμού των υποκειμένων. Αφορούσε επίσης τη ζωή και τον θάνατο ενός ατόμου.
Αυτοί οι δίσκοι μου μίλησαν. Αποκάλυψαν τον τόπο γέννησης των συμμετεχόντων, τα ονόματα των γονιών τους, όπου μεγάλωσαν, πήγαν στο σχολείο και την ηλικία κατά την οποία στρατεύτηκαν, ορισμένοι ηλικίας 17 ετών. Μερικοί από τους άντρες ήταν ελεύθεροι. κάποιοι ήταν παντρεμένοι με παιδιά. Ένας νεαρός πεζοναύτης ανέφερε στο Αριζόνα στις 6 Δεκεμβρίου 1941 και θα χανόταν σε λιγότερο από 24 ώρες. Τα γενέθλια ενός ναυτικού ήταν στις 7 Δεκεμβρίου.
Και τα γράμματα μέσα σε αυτά τα αρχεία, χειρόγραφα στον Πρόεδρο Φράνκλιν Ντ. Ρούσβελτ ή στον Γραμματέα του Ναυτικού Φρανκ Νοξ, παρακαλώντας και παρακαλώντας για το πού μπορεί να είναι το αγόρι, ο σύζυγος ή ο πατέρας τους. Για πολλά εξαρτώμενα άτομα, η μόνη επικοινωνία ήταν ένα τηλεγράφημα ή μια επιστολή που τους δήλωνε «αγνοούμενους». Αυτό άφησε τους αγαπημένους να αναρωτιούνται ή να εικάζουν: ήταν νεκροί ή ζωντανοί; Δεν μπορώ να σκεφτώ άλλη φράση που θα μπορούσε να είναι τόσο συναισθηματικά ανησυχητική. Ω, ναι, υπήρχε ένας… «Κηρύχθηκε νεκρός». Ήρθαν και αυτά τα μηνύματα.
Μπορεί κανείς μόνο να φανταστεί τον φόβο που ένιωσαν οι Αμερικανοί όταν το φορτηγό Telegram της Western Union οδήγησε στον δρόμο τους το 1941.
Παραγγείλετε ένα αντίγραφο του ειδικού μας τεύχους 120 σελίδων, ΤΟ ΠΕΡΛ ΧΑΡΜΠΟΡ ΘΥΜΗΘΗΚΕ.
Φωτογραφίες, από πάνω:
• Μια ομάδα Υπηρεσίας Εθνικού Πάρκου σάρωσε αυτές και άλλες εικόνες και εγγραφές από τους φακέλους υπηρεσιών της USS Αριζόνα μέλη του πληρώματος σκοτώθηκαν στην επίθεση στο Περλ Χάρμπορ στις 7 Δεκεμβρίου 1941. Οι εργασίες θα συνεχιστούν ως μέρος του USS Αριζόνα Ερευνητικό έργο ατυχημάτων. ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΑΡΚΑ ΕΙΡΗΝΙΚΟΥ
• Το θωρηκτό USS Αριζόνα (BB-39) καίγεται άγρια μετά την ιαπωνική αεροπορική επίθεση και την έκρηξη του μπροστινού γεμιστήρα του πλοίου. Η ΑΝΘΡΕΙΑ ΤΟΥ Β‘ Παγκοσμίου Πολέμου ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΕΙΡΗΝΙΚΟΥ
• Αριζόνα όπως εμφανίστηκε μετά την κατάσβεση των πυρκαγιών. Ξεκίνησαν οι εργασίες για την ανάκτηση ανθρώπινων λειψάνων και σημαντικών αρχείων. Η ΑΝΘΡΕΙΑ ΤΟΥ Β‘ Παγκοσμίου Πολέμου ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΕΙΡΗΝΙΚΟΥ
• Οι εργαζόμενοι ολοκληρώνουν τις διορθώσεις στον τοίχο που φέρει τα ονόματα των Αριζόνασκοτώθηκε, στο ιερό δωμάτιο του USS Αριζόνα Μνημείο στο Περλ Χάρμπορ. Αυτός ο γύρος διορθώσεων στον τοίχο ολοκληρώθηκε τον Νοέμβριο του 2014. PACIFIC HISTORIC PARKS
• Μια καρφίτσα „Remember Pearl Harbor“ που φορέθηκε στο εσωτερικό μέτωπο των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του Β ‚Παγκοσμίου Πολέμου. Η ανάμνηση της επίθεσης της 7ης Δεκεμβρίου έγινε ισχυρή έμπνευση για τους Αμερικανούς καθώς το έθνος τους εντάχθηκε στον παγκόσμιο πόλεμο ενάντια στις δυνάμεις του Άξονα. Η ΑΜΕΡΙΚΗ ΣΤΟ Β‘ Παγκόσμιο Πόλεμο ΣΥΛΛΟΓΗ
Σύνδεσμοι για περισσότερες πληροφορίες
ΠΕΡΛ ΧΑΡΜΠΟΡ ΝΕΚΡΟ
Δείτε τη λίστα των νεκρών του Περλ Χάρμπορ που δημοσιεύσαμε στο ειδικό τεύχος του 2011 Ιστορίες Περλ Χάρμπορ [out of stock].
Πεσμένος στο Περλ Χάρμπορ
USS ΑΡΙΖΟΝΑ ΜΝΗΜΕΙΟ
Διαβάστε το άρθρο της συγγραφέα Allyson Patton σχετικά με την επίσκεψη στον ιστότοπο.
Το πλοίο που κλαίει για τους νεκρούς της
ΑΞΙΑ ΣΤΟΝ ΕΙΡΗΝΙΚΟ
Βρείτε την ιστορία και περισσότερα στον επίσημο ιστότοπο του Β‘ Παγκόσμιου Πολέμου Valor in the Pacific National Monument, το σπίτι του USS Αριζόνα Μνημείο.
http://www.nps.gov/valr/index.htm
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΑΡΚΑ ΕΙΡΗΝΙΚΟΥ
Ρίξτε μια ματιά στον ιστότοπο του ιδιωτικού μη κερδοσκοπικού εταίρου του Β ‚Παγκοσμίου Πολέμου Valor in the Pacific National Monument.
http://www.pacifichistoricparks.org/
