Ο Charles W. David, Jr., δεν επιτρεπόταν να φάει στα ίδια εστιατόρια ή να πιει στα ίδια μπαρ με τους συναδέλφους του Αμερικανούς στρατιωτικούς. Θα μπορούσε, ωστόσο, να τους σώσει τη ζωή καθώς το πλοίο τους βυθίστηκε στον παγωμένο Βόρειο Ατλαντικό. Και το έκανε.
Στη θάλασσα στα ανοιχτά της Γροιλανδίας, τις πρώτες πρωινές ώρες της 3ης Φεβρουαρίου 1943, ο λιμενικός Τσαρλς Ντέιβιντ, Τζούνιορ, έφυγε από την ασφάλεια του κόφτη Commanche (αριστερά) για να σώσει άλλους. Ο ηρωισμός του του χάρισε το Μετάλλιο του Ναυτικού και του Σώματος Πεζοναυτών (δεξιά), αλλά του κόστισε τη ζωή. (Πλοίο από τα Εθνικά Αρχεία και πορτρέτο και μετάλλιο από την Ακτοφυλακή των ΗΠΑ) Ο Ντέιβιντ κατατάχθηκε στην ακτοφυλακή στις αρχές του πολέμου και άφησε το σπίτι του στη Νέα Υόρκη με τη δυσοίωνη γραμμή του χωρισμού: «Πρέπει να πεθάνω κάποια μέρα και δεν μπορώ να σκεφτώ καλύτερο τρόπο». Μαύρος, τον έκαναν συνοδό στο χάος, μια από τις λίγες θέσεις που ήταν ανοιχτές σε Αφροαμερικανούς εκείνη την εποχή. Όμως, παρά τον επίσημο διαχωρισμό, ο Stewardsmate 1st Class David είχε πολλούς λευκούς φίλους. Έπαιζε τακτικά μπλουζ σε φυσαρμόνικα με τον λευκό σύντροφό του Richard Swanson στο σαξόφωνο.
Στις 3 Φεβρουαρίου 1943, ήταν στο κόφτη Κομάντσε καθώς συνόδευε τη μεταφορά του στρατεύματος Ντόρτσεστερ προς τη Γροιλανδία με 1.000 GI στο πλοίο. Στο σκοτάδι νωρίς το πρωί, ένα U-boat τορπίλησε το Ντόρτσεστερ και άρχισε να βυθίζεται. Ο συναγερμός σήμανε στο Κομάντσεκαι ο 26χρονος Ντέιβιντ βγήκε παραπατώντας από την κουκέτα του, κόβοντας τον ύπνο που ήλπιζε ότι θα τον βοηθούσε να ξεφύγει ο γκρινιάρης βήχας του.
Οι επιζώντες επέπλεαν σε σωσίβιες σχεδίες καθώς το Κομάντσε πλησίασε. Οι λιμενικοί πέταξαν ένα δίχτυ φορτίου στη θάλασσα για να σκαρφαλώσουν οι επιζώντες από την παγωνιά. Πολλοί δεν κατάφεραν να τα καταφέρουν, οπότε ο Ντέιβιντ και άλλοι πήδηξαν πάνω από τη ράγα του πλοίου τους για να βοηθήσουν. Ο Σουάνσον κατέβηκε στο νερό και μπόρεσε να φτάσει μόνο στα μισά του δρόμου, έτσι ο Ντέιβιντ κατέβηκε για να τον σηκώσει. Στη συνέχεια, μπήκε στο νερό για να βγάλει τον διοικητή του και έναν πνιγμένο που ο αξιωματικός πάλευε να σώσει.
Η έκθεση ήταν υπερβολική για τον Ντέιβιντ. Έπασχε από υποθερμία, εξασθενούσε καθώς ο βήχας του μετατράπηκε σε πνευμονία και λίγες μέρες αργότερα πέθανε. Έλαβε το Μετάλλιο του Ναυτικού και του Σώματος Πεζοναυτών μετά θάνατον για την προσπάθειά του να σώσει. Το 1999, το Immortal Chaplains Foundation του απένειμε το πρώτο του ετήσιο Βραβείο Ανθρωπότητας.
